Michał Polaszczyk

W związku z tym, że moimi klientami są często nastolatkowie poniżej odpowiedź na to pytanie, które być może rozwieję wątpliwości rodziców, którzy czasem oczekują cudownej przemiany swojego dziecka.

Zalecanym wiekiem od którego można przyjąć dziecko jest 12 lat. Dziecko w tym wieku jest już na takim etapie rozwoju, iż rozumie co do niego się mówi, rozumie rózne sformuowania stylistyczno – językowe, które są używane do wprowadzenia w trans.

Przede wszystkim jest już na tyle osobą „dorosłą” że potrafi skupić swoją uwagę i koncentrację na tym co do niego mówię.

Mimo odpowiedniego wieku najważniejszą przesłanką by przyjąć dziecko na hipnoterapię, jest to by SAMO WIDZIAŁO, ŻE MA PROBLEM i chciało tej pomocy. To nie może być na zasadzie, że rodzicowi wydaję się że dziecko ma problem.

JEŚLI DZIECKO NIE BĘDZIE TEGO PROBLEMU WIDZIEĆ U SIEBIE, to taka sesja nie ma szansy na większe powodzenie. Na siłę nikogo nie można zmienić jeśli ktoś nie widzi, że ma z czymś problem.

Proszę również wziąć pod uwagę, że dziecko w wieku >12 lat jest w fazie wielu zmian hormonalnych, fizycznych zmian zachodzących w mózgu, jest w fazie wchodzenia w okres buntu. Jest to też okres próbowania i doświadczania różnych nieznanych rzeczy.

Nie. Nie powiesz nic o czym nie chcesz mówić. Mimo bycia w transie hipnotycznym, to świadomość cały czas stoi na straży i nie dopusci do tego, byś powiedział/a o czymś czego nie chcesz mówić.

Tak jak we wcześniejszym pytaniu – odpowiedź brzmi NIE. Nie ma takiej możliwości, byś pozwolił/a sobie na zrobienie jakiejkolwiek ośmieszającej Cię rzeczy. Twoja świadomość cały czas stoi na straży i nie pozwoli zrobić niczego, co kłóciło by się z Twoim wewnętrznym systemem wartości.

Jeśli mówimy o hipnozie – to hipnoza w ogóle nie ma ze snem nic wspólnego, bo w hipnozie jesteśmy świadomi, natomiast kiedy śpimy to tracimy świadomość tego co dzieję się wokół nas. Czasami jednak bywa tak, że osoba która przychodzi do mnie jest zmęczona już po całym dniu i może się tak zdarzyć, że wprost z transu wpadnie w sen. Oczywiście w tym momencie staram się delikatnie taką osobę obudzić. Sen podczas sesji hipnoterapii jest niepożądany bowiem tracimy z klientem możliwość komunikacji a tym samym, reakcji na dane rzeczy dziejące się podczas sesji. Dlatego też w gabinecie hipnoterapeuty próżno szukać łóżka, do czego nas przyzwyczaiły niektóre filmy – po prostu nie chcemy by klient zasnął 🙂

Absolutnie jest to niemożliwe. Za pomocą hipnozy możemy tylko wpłynąć na pozytywne postrzeganie samego siebie, swoich przeżyć, emocji i to tylko w takim stopniu na jaki pozwoli nam klient. W hipnozie komunikujemy się tylko pozytywnym językiem.

Podczas sesji hipnozy przede wszystkim wpadniesz w taki relaks, że Twoje powieki staną się ciężkie i zamkniesz oczy. Twoje ciało zrelaksuję się, łącznie z mięśniami twarzy, po której to będzie widać np. opadające kąciki ust, policzki. Niewielkie zmiany, ale dla mnie widoczne i mówiące mi, że jesteś już w transie. Podczas późniejszego procesu, może się zdarzyć, że uronisz bezwiednie łzy.

Na samym początku oczywiście zapraszam wszystkie osoby, które przyszły z Tobą do gabinetu i opowiadam jak sama sesja będzie wyglądać. Podczas samej sesji jesteśmy tylko we dwoje w gabinecie. Osoby towarzyszące są proszone o poczekanie na zewnątrz. Ta sama zasada dotyczy dzieci. W tym przypadku rodzic/opiekun jest proszony o podpisanie oświadczenia udostępnionego dla niego po umówieniu się na wizytę.

Nie ma żadnych skutków ubocznych po zastosowaniu hipnozy. Jedynie co może się zmienić i to na lepsze, to własne postrzeganie siebie, odcięcie od negatywnych myśli które wcześniej „nawiedzały” Twoją głowę itp. Warto jednak zaznaczyć, iż po samej sesji tego samego dnia lub kolejnego możliwe jest chwilowe pogorszenie samopoczucia np. mętlik w głowie, zawroty głowy, ból głowy lub wymioty. Jest to natomiast dobra oznaka. Myśli które powodowały dane emocje w ciele uwolniły się i teraz będzie następowało polepszenie samopoczucia z każdym kolejnym dniem.